ulubiona piosenka

baklazan

tak tak, ale brandon huh, zasmucil mnie troche w tym teledysku Tongue

w kazdym razie- tak tu sobie patrze i az sama nadziwic sie nie moge ze nikt nie zapodal linkiem na gay bar. tak wiec zrobie to ja xD

http://www.youtube.com/watch?v=CPvCopt990w

ten chomik bedzie rzadzil swiatem.

AdkA

pik-pok

Brandon wyglada jak pizda w tym teledysku. Miał lepsze okresy, np. z A Crow Left For The Murder.

baklazan

ano zasmucil*, popieram pikpoka

*ba, nawet zasmucil mnie w tym stopniu, ze jak caly teledysk wpoko, to brandona zniesc po prostu nie moge. wybaczcie, albowiem wiem ze bluznie, ale no niestety tak jest xD

AdkA

AAAAA nie nie nie ! Eeeee

pik-pok

Wygląda jak stary cap xD

AdkA

pik-pok

nez

i Nate z Fincha <3

...

AdkA

Rzeczywiście ciężko wypracować takie unikalne brzmienie, bo większość to tak jak pisze P-P powielanie. Dla mnie przykladowo takie Good Charlotte, którego kiedyś sama słuchałam więc przyznaje się, to to samo co Simple Plan. Może nie identyczne ale jakoś tak mi się zlewa w jedno. Cóż, może dlatego szukając jakis nowych "brzmien" uciekam od standardów i pseudopunkowych kapel. Chociaż to już w ogóle dziwe gdybanie nad czym co dzisiaj jest prawdziwe a co nie.

pik-pok

Ale tu sprawa też jest dosyć ciekawa. Wrzucając się do jakiegoś worka, np. emo-indie-moda czy czegokolwiek tam, narzucamy sobie pewną ramkę. I słuchamy muzyki z obranego kręgu, która brzmi w zasadzie identycznie, jedna kapela jest podobna do drugiej, jeden utwór nie rózni sie od drugiego. Ot, choćby Franz Ferdinand, który zapewne jakby komuś puscic i wyłaczyc przerwy między utworami, to miałby problem z rozszyfrowaniem kiedy jeden utwór się kończy, a kiedy zaczyna drugi.
To samo ma się z wieloma, wieloma kapelami. I niestety to jest IMO największa bolączka gatunkowa, w kółko to samo, to samo, to samo bla bla bla...

AdkA

Niekoniecznie. Nie wszystko jest TAKIE SAMO bo równie dobrze możnaby powiedzieć tak o popie czy jakimś innym rodzaju muzyki. Każda księżnicza śpiewa to samo, i nie mówię tylko o tekscie piosenki ale o całości, o samej melodii itp. Wtając rano i słysząc radio z kuchni przy którym wygina się mój ojciec (niezazdrościc!) też nie mam pojęcia która to blonddama i jaka piosenka. Rozbraja mnie to, że wszystko to brzmi jednakowo a jednak ludzie jedną lubią a tamtej znowu nie. Shit jeden wielki.

A wracając do emo czy indie to jeśli wcześniej pisaliśmy o głosach i charyzmatycznych wokalistach to dowodzi to pewnego rodzaju odrębności. Ktoś kto słucha wszystkiego "żeby słuchać" i powierzchownie zawsze będzie myślał że to to samo. Tzn. mówię o ludziach którzy w tym nie siedzą.

pik-pok

Ależ oczywiscie, nie napisałem przecież, że wszystko jest takie same.
Ogólnie Adka, rozmyłaś się z tym, co było meritum mojego posta.
Nie chodzi mi tu o to, że należy się znać. O po prostu przyjęty kanon, z którego nie wolno wychodzić. Tak jest z kazdym gatunkiem. I tak też tworzą się pod gatunki.
To jak posłuchać The Dedication i Sex Positions - Ci sami ludzie, inna muzyka. To jak wszystkie kapele Wesa Einsolda i Justina Pearsona - to Ci sami ludzie, ale muzyka w każdej jest inna. Raz mamy brutalny metalcore, raz poschizowany nois w The Locust innym razem Horror-progresive-Humor-core w Some Girls. Wszystko to cały czas jest hardcore, jednak odmienny.
Chodzi tu o pewny rodzaj stagnacji w konkretnych gatunkach. Kapele nie grają inaczej, jedna od drugiej, powstaje pewien kanon, który się powiela i powiela i powiela. Takim przykładem jest Billy Talent, gdzie pierwsza płytka miała wykop i była czymś, powiedzmy, nowym. I na drugiej spodziewałem się czegoś nowego, równie mocnego, z wykopem jako takim, ale nowego, a dostałem więcej tego samego. Fajnie, ale po nich spodziewalem się czegoś lepszego. Bo nie są rewelacyjni, są po prostu dobzi.
I to jest właśnie bolączka kapel - powielają schemat, zamiast ewoluować w celu wykształcenia własnego stylu.
Cenie Deathwish/Icarus jako labele, bo tam nie ma identycznych kapel, jest ciągle coś innego. Ballou dba o to, żeby muzyka kapel wychodzących stamta była na jak najwyższym poziomie. Kapele, które się tam wydają, nie nagrywają dwóch, trzech identycznych płyt, tylko ciągle coś nowego.
I takich labeli jest kilka(naście?), gdzie liczy się styl, własny, konkretny.

AdkA

Sorry ale czasem rzeczywiście gubie wątek hm.
Z polskimi "kapelami" tez tak chyba jest (nie wszystkimi oczywiscie!)... Dla mnie niczym nie różni się Grabaż od Pidżamy. No dobra, osobiście tego nie słucham i nie lubie, może nawet denerwuje mnie bzik wszystkich 13stek na tym punkcie, ale kurde, niby dwie formacje a dla mnie są indentyczne. Ale może wypowie się jakiś znawca i fan i mnie oświeci co do nich.

Pierwsza Billy Talenta rzeczywiście jest lepszą od 2, często wracam bo uzależnia, przynajmniej ja tak mam jak mi się coś rzewczywiście spodoba.

A kiedyś miałam gdzieś chyba Hybrid coś tam Linkin Parka. Jak włączyłam to przy 5 kawałku byłam przekonana że to tylko pierwszy AŻ tyle trwa. Dlatego COŚ się nudzi, dlatego ludziom zmienia sie gust i upodobania. Nikt nie lubi kopii. Takie odnosze wrażenie. Ekhm

pik-pok

Problem w tym, że aktualnie scena wygląda właśnie w ten sposób, że większosc kapel jest identycznych.
Stety niestety.